نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 187
شان نزول:
مفسران در اينجا شان نزولهاى مختلفى نقل كردهاند كه تقريبا همه يك موضوع را
تعقيب مىكند.
از جمله اينكه گفتهاند اين آيات در مورد" ابو سفيان" و بعضى ديگر
از سران كفر و شرك نازل شد كه بعد از جنگ" احد" از" پيامبر
اسلام" ص امان گرفتند و وارد مدينه شدند، و به اتفاق" عبد اللَّه بن
ابى" و بعضى ديگر از دوستانشان خدمت رسول خدا ص آمدند و عرض كردند:" اى
محمد! بيا و از بدگويى به خدايان ما- بتهاى لات و عزى و منات- صرف نظر كن، و بگو
آنها براى پرستش كنندگانشان شفاعت مىكنند تا ما هم از تو دست بر داريم، و هر چه
مىخواهى در باره خدايت توصيف كن آزاد هستى".
اين پيشنهاد پيامبر ص را ناراحت كرد، عمر برخاست و گفت: اجازه ده تا آنها را
از دم شمشير بگذرانم! پيغمبر ص فرمود:" من به آنها امان دادم چنين چيزى ممكن
نيست" اما دستور داد آنها را از مدينه بيرون كنند، آيات فوق نازل شد و به
پيامبر ص دستور داد كه به اين گونه پيشنهادها اعتنا نكند [1]
تفسير: تنها از وحى الهى پيروى كن
از خطرناكترين پرتگاههايى كه بر سر راه رهبران بزرگ قرار دارد مساله
پيشنهادهاى سازشكارانهاى است كه از ناحيه مخالفان مطرح مىگردد، و در اينجا است
كه خطوط انحرافى بر سر راه رهبران ايجاد مىشود و سعى دارد آنها را از مسير اصلى
بيرون برد، و اين آزمون بزرگى براى آنها است.