هم براى آنها مجازاتى تعيين كرده كه علاوه بر دردناك بودن توهين آور نيز مى‌باشد.

" هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود مستكبرانه روى بر مى‌گرداند، گويى آيات ما را نشنيده، گويى اصلا گوشهايش سنگين است" و اصلا هيچ سخنى را نمى‌شنود (وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْراً).

و در پايان، كيفر دردناك چنين كسى را اينگونه بازگو مى‌كند:" او را به عذاب دردناك بشارت ده"! (فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِيمٍ‌).

تعبير به‌ وَلَّى مُسْتَكْبِراً اشاره به اين است كه رويگرداندن او تنها به خاطر مزاحمت با منافع دنيوى و هوسهايش نيست، بلكه از اينهم فراتر مى‌رود و انگيزه استكبار و تكبر در برابر خدا و آيات خدا كه بزرگترين گناه است در عمل او نيز وجود دارد.

جالب اينكه نخست مى‌گويد:" آن چنان بى اعتنايى به آيات الهى مى‌كند كه گويى اصلا آن را نشنيده و كاملا بى اعتنا از كنار آن مى‌گذرد" سپس اضافه مى‌كند:" نه تنها اين آيات را نمى‌شنود، گويى اصلا كر است و هيچ سخنى را نمى‌شنود"! جزاى چنين افراد نيز متناسب اعمالشان است همانگونه كه عملشان براى اهل حق درد آور بود، خداوند مجازاتشان را نيز دردناك قرار داده، و به عذاب اليمشان گرفتار مى‌سازد! توجه به اين نكته نيز لازم است كه تعبير به" بشر" (بشارت ده) در مورد عذاب دردناك الهى متناسب با كار مستكبرانى است كه آيات الهى را به باد سخريه‌