و نفاق بيندازند، به آنها مى‌گويند:" لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ‌":" اگر شما نبوديد ايمان مى‌آورديم" (سوره سبا آيه 31).

ولى آنها در پاسخشان مى‌گويند: أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدى‌ بَعْدَ إِذْ جاءكم" آيا ما شما را از هدايت بازداشتيم بعد از آن كه هدايت به سراغتان آمد و با چشم باز آن را مى‌ديديد"؟! (سبا- 32).

و گاه در مقام عذرخواهى سعى مى‌كنند انحراف خود را به گردن شيطان بيندازند و او را بر وسوسه‌هايش ملامت كنند، ولى ابليس به آنها پاسخ مى‌گويد:

فَلا تَلُومُونِي وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ‌:" امروز مرا سرزنش نكنيد، خود را سرزنش كنيد"! (ابراهيم- 22) من شما را اجبار بر كارى نكردم تنها دعوت دوستانه‌اى كردم شما هم پذيرفتيد)!.

در حقيقت، قرآن بطور كلى، و سوره روم كه اكنون در مراحل پايان آن هستيم بالخصوص مجموعه‌اى است از مسائل بيدار كننده براى هر قشر و گروه و براى هر طرز فكر و عقيده.

مجموعه‌اى است از درسهاى عبرت، مسائل اخلاقى، برنامه‌هاى عملى، امور اعتقادى به گونه‌اى كه از تمام طرق ممكن است براى نفوذ در فكر انسانها و دعوتشان به راه سعادت، استفاده شده است.

ولى با اين حال گروهى هستند كه هيچيك از اين امور در قلوب تاريك‌