رنگ طبعا ابرهاى نازكى هستند، معمولا باران ندارند بخلاف ابرهاى سياه و انبوه كه مولد بارانند.

بعضى نيز مرجع ضمير را" باد" مى‌دانند، زيرا بادهاى معمولى بى‌رنگند و بادهاى سموم آتش‌زا كه احيانا گرد و غبار بيابان را با خود حمل مى‌كنند، زرد و تيره‌اند.

احتمال چهارمى نيز وجود دارد كه" مصفر" به معنى خالى است، زيرا همانگونه كه" راغب" در" مفردات" گفته است: ظرف خالى از محتوا و شكم خالى از غذا و يا رگهايى كه از خون خالى شده است، صفر (بر وزن سفر) ناميده مى‌شود، بنا بر اين تعبير فوق در اينجا اشاره به بادهايى است كه از باران خالى است.

(در اين صورت ضمير" رأوه" به ريح بازمى‌گردد) (دقت كنيد).

ولى تفسير اول از همه مشهورتر مى‌باشد.

اين نكته نيز قابل توجه است كه در اينجا بادهاى مفيد و باران‌زا به صورت صيغه جمع آمده (رياح) اما در مورد بادهاى زيانبار صيغه مفرد (ريح) اشاره به اينكه اغلب بادها مفيدند و باد سموم، جنبه استثنايى دارد كه گاه در يك ماه و يا يك سال، يك بار مى‌وزد، اما وزشهاى مفيد در تمام روزها و شبها در جريانند.

يا اشاره به اين است كه بادهاى مفيد در صورتى اثر خود را مى‌بخشند كه پى در پى در آيند، در حالى كه وزشهاى زيانبار گاهى در يك مرتبه نيز، اثر سوء خود را مى‌گذارند.

آخرين نكته‌اى كه ذكر آن را در ذيل اين آيه ضرورى مى‌دانيم تفاوت يستبشرون (خوشحال مى‌شوند) كه در مورد وزشهاى مفيد در آيات گذشته آمده با جمله‌ لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ‌ (بعد از آن به كفر خود ادامه مى‌دهند) كه در اين آيه آمده مى‌باشد.