نكته‌ها:

1- آيا اين كار موسى منافى مقام عصمت نيست؟

مفسران بحثهاى دامنه‌دارى در مورد مشاجره مرد قبطى و بنى اسرائيلى و كشته شدن قبطى به دست موسى كرده‌اند.

البته اصل اين عمل مساله مهمى نبوده، چرا كه جنايتكاران فرعونى مفسدان بى‌رحمى بودند كه هزاران نوزاد بنى اسرائيلى را سر بريدند، و از هيچگونه جنايت بر بنى اسرائيل ابا نداشتند، و به اين ترتيب افرادى نبودند كه خونشان مخصوصا براى بنى اسرائيل محترم باشد.

آنچه براى علماى تفسير ايجاد مشكل كرده تعبيراتى است كه خود موسى ع در اين ماجرا مى‌كند:

يك جا مى‌گويد:" هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ‌".

جاى ديگر مى‌گويد: رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي‌:" خدايا! من بر خود ستم كردم مرا ببخش".

اين تعبيرات چگونه با عصمت انبياء كه حتى قبل از نبوت و رسالت بايد داراى مقام عصمت باشند سازگار است؟

اما با توضيحى كه در تفسير آيات فوق داديم روشن مى‌شود كه آنچه از موسى سر زد ترك اولايى بيش نبود، او با اين عملش خود را به زحمت انداخت چرا كه قتل يك قبطى به وسيله موسى چيزى نبود كه فرعونيان به آسانى از آن بگذرند، و مى‌دانيم ترك اولى به معنى كارى است كه ذاتا حرام نيست، بلكه موجب مى‌شود كه كار خوبترى ترك گردد، بى‌آنكه عمل خلافى انجام شده باشد.

نظير اين تعبير در سرگذشت بعضى ديگر از انبياء از جمله حضرت آدم ع نيز آمده است كه شرح آن را در ذيل آيه 19 سوره اعراف (جلد 6 تفسير