قرآن مجيد در آيه 8 سوره فاطر مى‌گويد: فمن زين‌ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً:" آيا كسى كه اعمال زشتش در نظرش تزيين شده و آن را زيبا مى‌بيند (همانند كسى است كه در راه حق گام برمى‌دارد و حقايق را آن چنان كه هست مى‌بيند و مى‌داند).

نكته‌ها:

1- توحيد يك جاذبه نيرومند درونى‌

بدون شك همانگونه كه دلائل عقلى و منطقى به انسان جهت مى‌دهد در درون جان او نيز كششها و جاذبه‌هايى وجود دارد كه گاهى آگاهانه و گاه ناخودآگاه براى او تعيين جهت مى‌كند.

فلسفه وجودى آنها همين است كه در مسائل حياتى انسان هميشه نمى‌تواند به انتظار عقل و منطق بنشيند، چرا كه اين كار گاهى سبب تعطيل هدفهاى حياتى مى‌شود، مثلا اگر انسان براى خوردن غذا، يا آميزش جنسى، بخواهد از منطق" لزوم بدل ما يتحلل" و" لزوم تداوم نسل از طريق توالد و تناسل" الهام بگيرد و طبق آن حركت كند، بايد مدتها پيش از اين نوع او منقرض شده باشد، ولى غريزه و جاذبه جنسى از يك سو و اشتها به تغذيه از سوى ديگر خواه ناخواه او را به سوى اين هدف مى‌كشاند، و هر قدر هدفها حياتى‌تر و عمومى‌تر باشد اين جاذبه‌ها نيرومندتر است!.

ولى بايد توجه داشت كه اين كششها و جاذبه‌ها بر دو گونه است: بعضى ناآگاه است يعنى نياز به وساطت عقل و شعور ندارد، همانگونه كه حيوان بدون نياز به تفكر به سوى غذا و جنس مخالف جذب مى‌شود.

اما گاهى تاثير آن به صورت آگاهانه است يعنى اين جاذبه درونى در عقل و انديشه اثر مى‌گذارد و او را وادار به انتخاب طريق مى‌كند.