است، مى‌گويد: شما معتقديد آغاز آفرينش از او است، بازگشت مجدد كه از آن آسانتر است چرا از او نباشد؟

دليل آسانتر بودن" اعاده" از" آغاز" اين است كه در آغاز اصلا چيزى نبود و خدا آن را ابداع كرد، ولى در اعاده لا اقل مواد اصلى موجود است، قسمتى در لابلاى خاكهاى زمين، و بخشى در فضا پراكنده مى‌باشد، تنها مساله همان نظام دادن و صورت بندى آن است.

ولى توجه به يك نكته در اينجا ضرورى است كه تعبير به آسان بودن و سخت بودن از دريچه فكر ما است، والا براى وجودى كه بى‌نهايت است" سخت" و" آسان" هيچ تفاوتى ندارد، اصولا سخت و آسان در جايى مفهوم دارد كه سخن از قدرت محدودى در ميان باشد كه از عهده كارى به خوبى برآيد و از عهده كار ديگرى به زحمت، اما هنگامى كه سخن از قدرت نامحدود در ميان است سخت و آسان بى‌معنى مى‌شود.

به تعبير ديگر برداشتن عظيمترين كوه‌هاى روى زمين براى خداوند به همان اندازه آسان است كه برداشتن يك پر كاه! و شايد به همين دليل بلافاصله در ذيل آيه مى‌فرمايد:" و براى خدا است توصيف برتر در آسمان و زمين" (وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى‌ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌).

چرا كه هر وصف كمالى در آسمان و زمين در باره هر موجودى تصور كنيد از علم قدرت و مالكيت و عظمت وجود و كرم، مصداق اتم و اكمل آن نزد خدا است، چرا كه همه محدودش را دارند، و او نامحدودش، اوصاف همه عارضى است و اوصاف او ذاتى و او منبع اصلى همه كمالات است.

حتى الفاظ ما كه غالبا براى بيان مقاصد روزمره ما است بيانگر اوصاف او نمى‌تواند باشد، همانگونه كه در تعبير" اهون" (آسانتر) نمونه آن را ديديم.

جمله فوق همانند چيزى است كه در سوره اعراف آيه 180 آمده: وَ لِلَّهِ‌