و شما نازل شده ايمان داريم، معبود ما و شما يكى است و در برابر او تسليم هستيم.

47- اينگونه، كتاب را بر تو نازل كرديم، كسانى كه (پيش از اين) كتاب آسمانى به آنها داده‌ايم به اين كتاب ايمان مى‌آورند، و بعضى از اين گروه (مشركان) نيز به آن مؤمن مى‌شوند و آيات ما را جز كافران انكار نمى‌كنند.

48- تو هرگز قبل از اين كتابى نمى‌خواندى و با دست خود چيزى نمى‌نوشتى مبادا كسانى كه در صدد ابطال سخنان تو هستند شك و ترديد كنند.

49- بلكه اين كتاب آسمانى مجموعه‌اى از آيات روشن است كه در سينه صاحبان دل جاى دارد و آيات ما را جز ستمگران انكار نمى‌كنند.

تفسير: براى بحث بهترين روش را برگزينيد

در آيات گذشته بيشتر سخن از نحوه برخورد با" بت پرستان" لجوج و جاهل بود كه به مقتضاى حال با منطقى تند، با آنها سخن مى‌گفت، و معبودانشان را سستتر از تارهاى عنكبوت معرفى مى‌كرد، و در آيات مورد بحث، سخن از مجادله با" اهل كتاب" است كه بايد به صورت ملايمتر باشد، چه اينكه آنها حد اقل بخشى از دستورهاى انبياء و كتب آسمانى را شنيده بودند و آمادگى بيشترى براى برخورد منطقى داشتند كه با هر كس بايد به ميزان عقل و دانش و اخلاقش سخن گفت.

نخست مى‌فرمايد:" با اهل كتاب جز به روشى كه از همه بهتر است مجادله نكنيد" (وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌) [1]" لا تجادلوا" از ماده" جدال" در اصل به معنى تابيدن طناب و محكم كردن آن است، اين واژه در مورد ساختمان محكم و مانند آن نيز به كار مى‌رود و هنگامى كه دو نفر به بحث مى‌پردازند، و در حقيقت هر كدام مى‌خواهد ديگرى را از عقيده‌اش بپيچاند به اين كار مجادله گفته مى‌شود، به كشتى گرفتن نيز" جدال"

[1] التي صفت است براى موصوف مقدرى مانند الطريقة.