تفسير آيه برگزيده‌اند.

از جمله بعضى گفته‌اند: نماز انسان را از فحشاء و منكر باز مى‌دارد ما دام كه مشغول نماز است!! چه حرف عجيبى؟ اين مزيتى براى نماز نيست، بسيارى از اعمال چنين است.

بعضى ديگر گفته‌اند اعمال و اذكار نماز به منزله جمله‌هايى است كه هر يك انسان را از فحشاء و منكر نهى مى‌كند، مثلا تكبير و تسبيح و تهليل هر كدام به انسان مى‌گويد گناه مكن، حال انسان گوش به اين نهى مى‌دهد يا نه؟ مطلب ديگرى است.

اما آنها كه آيه فوق را چنين تفسير كرده‌اند از اين حقيقت غافل شده‌اند كه نهى در اينجا فقط" نهى تشريعى" نيست، بلكه" نهى تكوينى" است، ظاهر آيه اين است كه نماز اثر بازدارنده دارد و تفسير اصلى همان است كه در بالا گفتيم، البته مانعى دارد كه بگوئيم نماز هم نهى تكوينى از فحشاء و منكر مى‌كند و هم نهى تشريعى.

1- در حديثى از پيامبر گرامى اسلام ص چنين مى‌خوانيم كه فرمود:

من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنكر لم يزدد من اللَّه الا بعدا:

" كسى كه نمازش او را از فحشاء و منكر باز ندارد هيچ بهره‌اى از نماز جز دورى از خدا حاصل نكرده است"! [1] 2- در حديث ديگرى از همان حضرت چنين آمده:

لا صلاة لمن لم يطع الصلاة، و طاعة الصلاة ان ينتهى عن الفحشاء و المنكر:

" كسى كه اطاعت فرمان نماز نكند نمازش نماز نيست، و اطاعت نماز آن است كه نهى آن را از فحشاء و منكر به كار بندد" [2]

[1] و [2] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث (حديث اخير اشعار به نهى تشريعى دارد).