مى‌افتد، و اگر مى‌فرمايد: آنها پيشى نگرفتند مفهومش اين است آنها نتوانستند از قلمرو قدرت خدا با امكاناتى كه در اختيار داشتند بگريزند، و از عذاب الهى رهايى يابند، بلكه در همان لحظه‌اى كه خداوند اراده كرد آنها را به ديار عدم با ذلت و زبونى فرستاد.

و از آنجا كه در حقيقت چهار گروه در دو آيه قبل ذكر شده بود كه مجازاتشان بيان نگرديده (" قوم عاد و قوم ثمود"" قارُونَ" وَ" فِرْعَوْنَ وَ هامانَ‌") در دنباله آيه مجازاتهاى آنها را به ترتيب بيان كرده و مى‌گويد:

" بر بعضى از آنها طوفانى شديد و كوبنده توأم با سنگريزه فرستاديم" (فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِ حاصِباً).

" حاصب" به معنى طوفانى است كه در آن سنگريزه‌ها به حركت در آيند (" حصباء" به معنى سنگريزه است).

منظور از اين گروه، قوم عاد است كه بر طبق سوره" ذاريات" و" حاقه" و" قمر"، طوفان شديد و بسيار كوبنده‌اى در مدت هفت شب و هشت روز بر آنها مسلط گرديد، خانه‌هاشان را درهم كوبيد، و جسدهاشان را همچون برگهاى پائيزى به اطراف پراكنده ساخت (سوره حاقه آيات 5 تا 7).

" بعضى ديگر را صيحه آسمانى فرو گرفت" (وَ مِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ).

گفته‌ايم: صيحه آسمانى نتيجه صاعقه‌ها است كه با زمين لرزه در مركز وقوعش همراه است، و اين عذابى بود كه براى قوم ثمود، و بعضى اقوام ديگر نازل گرديد، چنان كه در سوره هود آيه 67 در باره قوم ثمود مى‌گويد: وَ أَخَذَ الَّذِينَ‌