آيه بعد از سه نفر از گردنكشان كه هر كدام نمونه بارزى از يك قدرت شيطانى بودند نام مى‌برد مى‌گويد:" و قارون و فرعون و هامان را نيز هلاك كرديم" (وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ‌) [1] قارون مظهر ثروت توأم با غرور و خودخواهى و غفلت، فرعون مظهر قدرت استكبارى توأم با شيطنت، و هامان الگويى براى معاونت از ظالمان مستكبر بود.

سپس مى‌افزايد:" موسى با دلائل روشن به سراغ اين سه آمد و حجت را بر آنها تمام كرد" (وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مُوسى‌ بِالْبَيِّناتِ‌).

" اما آنها راه استكبار و غرور و سركشى را در زمين پيش گرفتند" (فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ‌).

قارون تكيه بر ثروت و زينت و گنجها و علم و دانشش كرد، و فرعون و هامان تكيه بر لشكر و قدرت نظامى و نيروى تبليغاتى عظيم در ميان توده‌هاى ناآگاه.

ولى" آنها با اينهمه نتوانستند بر خدا پيشى گيرند و از چنگال قدرت او فرار كنند" (وَ ما كانُوا سابِقِينَ‌).

خداوند فرمان نابودى قارون را به زمينى داد كه مهد آسايش او بود، و فرمان نابودى فرعون و هامان را به آبى كه مايه حيات است، خدا براى نابودى آنها لشكرهاى آسمان و زمين را بسيج نكرد، بلكه آنچه مايه حيات آنها بود فرمان مرگ آنها را اجرا كرد! [2]" سابقين" جمع" سابق" به معنى كسى است كه پيشى مى‌گيرد و جلو

[1] اين سه كلمه نيز مفعول فعل مقدرى است (اهلكنا) كه از آيات گذشته استفاده شد و بعضى آنها را مفعول اذكر مى‌دانند.

[2] شرح ماجراى زندگى قارون در هفت آيه سوره قصص از 76- 81 آمده، و هلاكت فرعون و فرعونيان در تفسير سوره قصص در همين جلد از تفسير نمونه، و در جلد ششم در تفسير سوره اعراف ذكر شده است.