32- (ابراهيم) گفت: در اين آبادى لوط است، گفتند ما به كسانى كه در آن است آگاه‌تريم! ما او و خانواده‌اش را نجات مى‌دهيم، جز همسرش را كه در ميان قوم باقى خواهد ماند.

33- هنگامى كه فرستادگان ما نزد لوط آمدند از ديدن آنها اندوهگين شد، گفتند، نترس و غمگين مباش، ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهيم داد، جز همسرت را كه در ميان قوم باقى مى‌ماند.

34- ما بر اهل اين شهر و آبادى عذابى از آسمان به خاطر فسقشان فرو خواهيم ريخت.

35- ما از آن آبادى نشانه روشنى و درس عبرتى براى كسانى كه تعقل مى‌كنند باقى گذارديم.

تفسير: و اينهم سرنوشت آلودگان!

سرانجام دعاى لوط مستجاب شد و فرمان مجازات سخت و سنگين اين قوم تبهكار از سوى پروردگار صادر گرديد، فرشتگانى كه مامور عذاب بودند قبل از آنكه به سرزمين لوط ع براى انجام ماموريت خود بيايند به سرزمينى كه ابراهيم ع در آن بود براى اداى رسالتى ديگر، يعنى بشارت ابراهيم ع به تولد فرزندان رفتند.

آيات فوق نخست داستان برخورد آنها را با ابراهيم ع بيان مى‌كند و مى‌گويد:" هنگامى كه فرستادگان ما به سراغ ابراهيم با بشارت آمدند (و او را به تولد اسحاق و يعقوب نويد دادند) افزودند، ما اهل اين شهر و آبادى را (اشاره به شهرهاى قوم لوط) هلاك خواهيم كرد چرا كه اهل آن ظالم و ستمگرند" (وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ‌).

تعبير به" هذه القرية" (اين آبادى) دليل بر اين است كه شهرهاى قوم لوط در مجاورت سرزمين ابراهيم بود.