نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 231
كرده و نادم مىشدند و به سوى خدا مىآمدند هرگز گرفتار چنين سرنوشتى
نمىشدند.
***
در آيه بعد مىافزايد:" ما نوح و اصحاب كشتى را رهايى بخشيديم، و آن
را آيت و نشانهاى براى جهانيان قرار داديم" (فَأَنْجَيْناهُ وَ أَصْحابَ السَّفِينَةِ وَ جَعَلْناها
آيَةً لِلْعالَمِينَ) [1]
***
سپس به دنبال ماجراى فشرده نوح ع و قومش به
سراغ داستان ابراهيم ع دومين پيامبر بزرگ اولوا العزم مىرود و مىفرمايد:"
ما ابراهيم را فرستاديم هنگامى كه به قومش گفت: خداى يگانه را پرستش كنيد و از او
بپرهيزيد كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد" (وَ إِبْراهِيمَ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ
اتَّقُوهُ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ) [2] در
اينجا دو برنامه مهم اعتقادى و عملى انبيا، را كه دعوت به" توحيد"
و" تقوا" بوده است يك جا بيان كرده و در پايان مىگويد: اگر شما درست
بينديشيد پيروى از توحيد و تقوا براى شما بهتر است كه دنيايتان را از آلودگىهاى
شرك و گناه و بدبختى نجات مىدهد، و آخرت شما نيز سعادت جاويدان است.
***
[1] در اينكه مرجع ضمير"
جعلناها" چيست؟ مفسران احتمالات زيادى دادهاند، بعضى گفتهاند: اشاره به
مجموع اين واقعه و حادثه است، بعضى آن را فقط اشاره به نجات نوح و يارانش
مىدانند، و بعضى اشاره به" كشتى" گرفتهاند و ظاهر عبارت آيه فوق نيز
همين احتمال اخير است، و به راستى اين كشتى مخصوصا در آن عصر و زمان و در چنان
حادثه عظيمى آيتى بود از آيات خدا.
[2] ابراهيم ظاهرا در اينجا عطف بر
نوح است و فعل آن ارسلنا است و بعضى عطف بر مفعول انجينا گرفتهاند و بعضى مفعول
فعل محذوف" اذكر" مىدانند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 231