[سوره القصص (28): آيات 83 تا 84]

تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (83) مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (84)

ترجمه:

83- (آرى) اين سراى آخرت را تنها براى كسانى قرار مى‌دهيم كه اراده برترى‌جويى در زمين و فساد را ندارند، و عاقبت نيك براى پرهيزكاران است.

84- كسى كه كار نيكى انجام دهد براى او پاداشى بهتر از آن است و به كسانى كه كار بدى انجام دهند مجازاتى جز اعمالشان داده نمى‌شود.

تفسير: نتيجه سلطه جويى و فساد در ارض‌

بعد از ذكر ماجراى تكان دهنده ثروتمند جنايتكار و مستكبر يعنى قارون، در نخستين آيه مورد بحث بيانى آمده است كه در حقيقت يك نتيجه‌گيرى كلى از اين ماجرا است، مى‌فرمايد:

" سراى آخرت را براى كسانى قرار مى‌دهيم كه نه اراده برترى‌جويى در زمين دارند، و نه فساد مى‌كنند" (تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً).

نه تنها برترى‌جوى و مفسد نيستند كه" اراده" آن را نيز نمى‌كنند، قلبشان‌