نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 168
را در اختيار موسى ع قرار داد [1] در اينجا قرآن مجيد مىگويد:" ما او و خانهاش را در
زمين فرو برديم" (فَخَسَفْنا بِهِ وَ
بِدارِهِ الْأَرْضَ).
آرى هنگامى كه طغيان و سركشى و تحقير مؤمنان تهيدست، و توطئه بر ضد پيامبر پاك
خدا، به اوج خود برسد، دست قدرت الهى از آستين بيرون مىآيد و به حيات طغيانگران
پايان مىدهد، چنان آنها را درهم مىكوبد كه زندگى آنها عبرتى براى همگان مىگردد.
مساله" خسف" كه در اينجا به معنى فرو رفتن و پنهان گشتن در زمين
است، بارها در طول تاريخ بشر واقع شده است كه زمين لرزه شديدى آمده و زمين از هم
شكافته شده و شهر يا آبادىهايى را در كام خود فرو بلعيده است، ولى اين خسف با
موارد ديگر متفاوت بود، طعمه اصلى او فقط قارون و گنجهاى او بود.
عجبا! فرعون در امواج نيل فرو مىرود، و قارون در اعماق زمين، آبى كه مايه
حيات است مامور نابودى فرعونيان مىشود، و زمينى كه مهد آرامش است گورستان قارون و
قارونيان.
مسلم است كه در آن خانه قارون تنها نبود، او و اطرافيانش، او و همسنگرانش او
و ياران ظالم و ستمگرش همه در اعماق زمين فرو رفتند.
" اما او گروهى نداشت كه وى را در برابر عذاب الهى يارى كنند، و خود نيز
نمىتوانست خويشتن را يارى دهد"! (فَما
كانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ ما كانَ مِنَ
المُنْتَصِرِينَ).
نه جيرهخوارانش، و نه دوستان صميميش و نه اموال و ثروتش، هيچيك او را از
چنگال عذاب الهى نجات ندادند، و همه به قعر زمين فرو رفتند!.
[1] در المنثور (طبق نقل تفسير
الميزان جلد 16 صفحه 84) و همچنين تفسير روح المعانى و ديگر مفسران اين حديث را با
تفاوتهايى ذيل آيات مورد بحث آوردهاند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 168