نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 15
بگيرند
[1] در اينكه چند نفر از نوزادان بنى اسرائيل در اين برنامه قربانى شدند
دقيقا روشن نيست، بعضى عدد آن را نود هزار! و بعضى صدها هزار! گفتهاند، آنها گمان
مىكردند با اين جنايتهاى موحش مىتوانند جلو قيام بنى اسرائيل و تحقق اراده حتمى
خدا را بگيرند.
***
بلافاصله
بعد از اين آيه مىفرمايد:" اراده و مشيت ما بر اين قرار گرفته است كه بر
مستضعفين در زمين منت نهيم و آنها را مشمول مواهب خود نمائيم" (وَ
نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ).
" آنها
را پيشوايان و وارثين روى زمين قرار دهيم" (وَ
نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ).
***
"
آنها را نيرومند و قوى و صاحب قدرت، و حكومتشان را مستقر و پا بر جا سازيم" (وَ
نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ).
" و به
فرعون و هامان و لشكريان آنها آنچه را از سوى اين مستضعفين بيم داشتند نشان
دهيم"! (وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما
كانُوا يَحْذَرُونَ).
چقدر اين دو
آيه گويا و اميدبخش است؟ چرا كه به صورت يك قانون كلى و در شكل فعل مضارع و مستمر بيان
شده است، تا تصور نشود اختصاص به مستضعفان بنى اسرائيل و حكومت فرعونيان داشته،
مىگويد: ما مىخواهيم چنين كنيم ...
يعنى فرعون
مىخواست بنى اسرائيل را تار و مار كند و قدرت و شوكتشان را درهم بشكند، اما ما
مىخواستيم آنها قوى و پيروز شوند.