جمله‌ يَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ‌ (زنان آنها را زنده نگه مى‌داشتند) ظاهر در اين است كه اصرار به بقاء حيات دختران و زنان داشتند، يا به خاطر خدمتكارى و يا كامجوئيهاى جنسى و يا هر دو.

و در آخرين جمله اين آيه به صورت يك جمع‌بندى و نيز بيان علت مى‌فرمايد:

" او بطور مسلم از مفسدان بود" (إِنَّهُ كانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ‌).

كوتاه سخن اينكه كار فرعون خلاصه در فساد روى زمين مى‌شد، برترى جوييش فساد بود، ايجاد زندگى طبقاتى در مصر، فساد ديگر، شكنجه بنى اسرائيل و همچنين كشتن پسران آنها و كنيزى دخترانشان فساد سومى بود، و جز اين مفاسد بسيار ديگرى نيز داشت.

طبيعى است افراد برترى جو و خودپرست تنها حافظ منافع خويشند، و هرگز حفظ منافع شخصى با حفظ منافع جامعه كه نياز به عدالت و فداكارى و ايثار دارد هماهنگ نخواهد بود، و بنا بر اين هر چه باشد نتيجه‌اش فساد است در همه ابعاد زندگى.

ضمنا تعبير" يذبح" كه از ماده" ذبح" است نشان مى‌دهد رفتار فرعونيان با بنى اسرائيل همچون رفتار با گوسفندان و چهارپايان بود، و اين انسانهاى بى‌گناه را همچون حيوانات سر مى‌بريدند [1] در مورد اين برنامه جنايتبار فرعونيان داستانها گفته‌اند، بعضى مى‌گويند فرعون دستور داده بود كه زنان باردار بنى اسرائيل را دقيقا زير نظر بگيرند، و تنها قابله‌هاى قبطى و فرعونى مامور وضع حمل آن بودند، تا اگر نوزاد پسر باشد فورا به مقامات حكومت مصر خبر دهند و جلادان بيايند و قربانى خود را

[1] قابل توجه اينكه ماده" ذبح" در فعل ثلاثى مجرد، متعدى است، اما در اينجا به باب تفعيل برده شده، تا كثرت را بيان كند، و استفاده از فعل مضارع نيز دليل بر استمرار اين جنايت است.