همه زائل مى‌گردد و او وارث همگان خواهد بود.

قرآن مى‌گويد:" پروردگار تو هرگز شهرها و آباديها را هلاك نمى‌كرد تا اينكه در كانون و مركز آنها پيامبرى بفرستد كه آيات ما را بر آنان بخواند" (وَ ما كانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرى‌ حَتَّى يَبْعَثَ فِي أُمِّها رَسُولًا يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا).

آرى تا اتمام حجت نكنيم و پيامبران را با دستورات صريح نفرستيم مجازات نخواهيم كرد.

تازه بعد از اتمام حجت مراقب اعمال آنها هستيم، اگر ظلم و ستمى از آنها سر زد و مستوجب عذاب شدند مجازاتشان مى‌كنيم" و ما هرگز شهرهايى را هلاك نمى‌كرديم مگر آنكه اهلش ظالم و ستمگر باشند" (وَ ما كانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرى‌ ... إِلَّا وَ أَهْلُها ظالِمُونَ‌).

تعبير" ما كان ربك" يا" ما كنا" دليل بر اين است كه اين سنت هميشگى و جاودانگى خدا بوده و هست كه بدون اتمام حجت كافى كيفر نمى‌دهد.

جمله" حَتَّى يَبْعَثَ فِي أُمِّها رَسُولًا" (تا در مركز اين شهرها پيامبرى مبعوث كند) اشاره به اين است كه لزومى ندارد در هر شهر و روستا پيامبرى مبعوث شود، همين اندازه كه در يك كانون بزرگ كه مركز پخش اخبار و محل انديشمندان و متفكران يك قوم است پيامبرى مبعوث گردد كافى است، زيرا مردم تمام آن منطقه بر اثر نيازهاى زندگى مرتبا به آنجا رفت و آمد دارند و هر خبرى در آنجا باشد به سرعت در تمام منطقه و نقاط دور و نزديك پخش مى‌گردد، همانگونه‌