كه ايمان مى‌آورند" (نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌).

تعبير به" من" كه به اصطلاح" تبعيضيه" است اشاره به اين نكته مى‌باشد كه آنچه در اينجا آمده گوشه‌اى از اين داستان پرماجرا است كه بيان آن تناسب و ضرورت داشته.

و تعبير" بالحق" اشاره به اين است كه آنچه در اينجا آمده خالى از هر گونه خرافات و اباطيل و اساطير و مطالب غير واقعى است. تلاوتى است توأم با حق و عين واقعيت، تعبير به‌" لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ"، تاكيدى است بر اين حقيقت كه مؤمنان آن روز كه در مكه تحت فشار بودند و مانند آنها بايد از شنيدن اين داستان به اين حقيقت برسند كه قدرت دشمن هر قدر زياد باشد، و جمعيت و نفرات و نيروهايشان فراوان، و مردم با ايمان هر قدر در اقليت و تحت فشار باشند و ظاهرا كم قدرت، هرگز نبايد ضعف و فتورى به خود راه دهند كه در برابر قدرت خدا همه چيز آسان است.

خدايى كه موسى را براى نابود كردن فرعون در آغوش فرعون پرورش داد خدايى كه بردگان مستضعف را به حكومت روى زمين رسانيد، و جباران گردنكش را خوار و ذليل و نابود كرد، و خدايى كه كودك شيرخوارى را در ميان امواج خروشان محافظت فرمود و هزاران هزار از فرعونيان زورمند را در ميان امواج مدفون ساخت قادر بر نجات شماست.

آرى هدف اصلى از اين آيات مؤمنانند و اين تلاوت به خاطر آنها و براى آنها صورت گرفته، مؤمنانى كه مى‌توانند از آن الهام گيرند و راه خود را به سوى هدف در ميان انبوه مشكلات بگشايند.