و گاه گفته‌اند: اين كنايه مانند تعبير مخصوصى است كه در ادبيات عرب وجود دارد كه مى‌گويند: فلان مر على وجهه يعنى او نمى‌دانست به كجا مى‌رود؟

ولى روشن است تا دليلى بر معنى كنايى نداشته باشيم بايد به همان معنى اول كه معنى حقيقى است تفسير شود.