به سرعت به سوى بهشت مى‌روند، در مقابل جمعى به صورت بر خاك افتاده و فرشتگان عذاب آنها را به سوى جهنم مى‌كشانند، اين سرنوشت متفاوت نشان مى‌دهد چه كسى گمراه و شر بوده و چه كسى خوشبخت و هدايت يافته؟!

نكته‌ها:

1- تفسير" جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا"

گاه از اين جمله چنين به نظر مى‌رسد كه خداوند براى دلدارى پيامبر ص مى‌گويد: تنها تو نيستى كه دشمن دارى بلكه براى هر پيامبرى دشمنى از سوى ما قرار داده شده و لازمه اين سخن استناد وجود دشمنان انبيا به خدا است كه نه با حكمت خدا سازگار است و نه با اصل آزادى اراده انسانها.

مفسران جوابهاى متعددى از اين سؤال داده‌اند.

ولى ما كرارا گفته‌ايم تمام اعمال انسانها از يك نظر منتسب به خدا است، زيرا همه چيز ما، قدرت ما، نيروى ما، عقل و فكر ما و حتى آزادى و اختيار ما نيز از ناحيه او است، بنا بر اين وجود اين دشمنان را براى انبيا مى‌توان از اين نظر به خدا نسبت داد، بى آنكه مستلزم جبر و سلب اختيار گردد، و به مسئوليت آنها در مقابل كارهايشان خدشه‌اى وارد شود (دقت كنيد).

علاوه بر اين وجود اين دشمنان سرسخت و مخالفت آنان با پيامبران سبب مى‌شد كه مؤمنان در كار خود ورزيده‌تر و ثابت‌قدمتر شوند، و آزمايش الهى در مورد همگان تحقق يابد.

تفسير نمونه ؛ ج‌15 ؛ ص80

ن آيه در حقيقت همانند آيه 112 سوره انعام است كه مى‌فرمايد: وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً:" اين گونه در برابر هر پيامبرى دشمنى از شياطين انس و جن قرار