[سوره الفرقان (25): آيات 25 تا 26]

وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ وَ نُزِّلَ الْمَلائِكَةُ تَنْزِيلاً (25) الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ وَ كانَ يَوْماً عَلَى الْكافِرِينَ عَسِيراً (26)

ترجمه:

25- و به خاطر آور روزى را كه آسمان با ابرها از هم شكافته مى‌شود، و فرشتگان نازل مى‌گردند.

26- حكومت در آن روز از آن خداوند رحمان است و آن روز روز سختى براى كافران خواهد بود.

تفسير: آسمان با ابرها شكافته مى‌شود!

باز در اين آيات بحث درباره قيامت و سرنوشت مجرمان در آن روز ادامه مى‌يابد نخست مى‌گويد:" روز گرفتارى و اندوه مجرمان، روزى است كه آسمان با ابرها از هم مى‌شكافد و فرشتگان پى در پى نازل مى‌شوند"! (وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ وَ نُزِّلَ الْمَلائِكَةُ تَنْزِيلًا) [1]" غمام" از" غم" به معنى پوشاندن چيزى است و از آنجا كه ابر آفتاب‌

[1] جمله" يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ" در واقع عطف است بر جمله" يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلائِكَةَ" كه قبلا گذشت، بنا بر اين" يوم" در اينجا به همان چيزى تعلق مى‌گيرد كه در آيه گذشته بود، يعنى جمله" لا بشرى" و جمعى معتقدند كه متعلق به فعل مقدرى است، همچون اذكر، ضمنا" باء" در" بالغمام" ممكن است به معنى ملابست باشد يا به معنى" عن" و يا براى سببيت كه در تفسير آيات در بالا منعكس است.