واژه" عمل" به طورى كه راغب در مفردات گفته به معنى هر كارى است كه با قصد انجام مى‌گيرد، ولى فعل، اعم از آن است، يعنى به كارهايى كه با قصد يا بى قصد انجام مى‌گيرد هر دو اطلاق مى‌شود [1] جمله" قدمنا" از ماده" قدوم" به معنى" وارد شدن" يا" به سراغ چيزى رفتن" است، و در اينجا دليل بر تاكيد و جدى بودن مطلب است، يعنى مسلما و بطور قطع تمام اعمال آنها را كه با توجه و از روى اراده انجام داده‌اند- هر چند ظاهرا كارهاى خير باشد- به خاطر شرك و كفرشان همچون ذرات غبار در هوا محو و نابود مى‌كنيم.

آفات اعمال صالح‌

واژه" هباء" به معنى ذرات بسيار ريز غبار است كه در حال عادى، ابدا به چشم نمى‌آيد، مگر زمانى كه نور آفتاب از روزنه يا دريچه‌اى به داخل اطاق تاريكى بيفتد و اين ذرات را روشن و قابل مشاهده سازد.

اين تعبير نشان مى‌دهد كه اعمال آنها بقدرى بى ارزش و بى اثر خواهد شد كه اصلا گويى عملى وجود ندارد، هر چند ساليان دراز تلاش و كوشش كرده باشند.

اين آيه نظير آيه 18 سوره ابراهيم است كه مى‌فرمايد: مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عاصِفٍ‌:" اعمال كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند همچون خاكسترى است در برابر تندباد در يك روز

[1] اين تفاوت را" راغب" در ماده" عمل" مى‌گويد، هر چند در ماده" فعل" خلاف آن را بيان داشته، اما با توجه به موارد استعمال اين دو كلمه، اين تفاوت صحيح به نظر مى‌رسد، البته ممكن است موارد استثناء نيز داشته باشد چنان كه به گاوهايى كه كار مى‌كنند، عوامل مى‌گويند.