[سوره النمل (27): آيات 86 تا 88]

أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (86) وَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اللَّهُ وَ كُلٌّ أَتَوْهُ داخِرِينَ (87) وَ تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِما تَفْعَلُونَ (88)

ترجمه:

86- آيا آنها نديدند ما شب را قرار داديم كه در آن بيارامند و روز را روشنى بخش، در اين امور نشانه‌هاى روشنى است براى كسانى كه آماده پذيرش ايمانند.

87- به خاطر بياوريد روزى را كه در صور دميده مى‌شود و تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند در وحشت فرو مى‌روند جز كسانى كه خدا به خواهد و همگى با خضوع در پيشگاه او حاضر مى‌شوند.

88- كوه‌ها را مى‌بينى و آنها را ساكن و جامد مى‌پندارى در حالى كه مانند ابر در حركتند اين صنع و آفرينش خداوندى است كه همه چيز را متقن آفريده او از كارهايى كه شما انجام مى‌دهيد آگاه است.

تفسير: حركت زمين- يك معجزه علمى قرآن‌

بار ديگر در اين آيات به مساله مبدء و معاد و نشانه‌هاى قدرت و عظمت‌