است، عمار گفت: كدام آيه؟ گفت: آيه‌ وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا لا يُوقِنُونَ‌ اين كدام جنبنده است؟

عمار مى‌گويد: به خدا سوگند من روى زمين نمى‌نشينم، غذايى نمى‌خورم و آبى نمى‌نوشم تا دابة الارض را به تو نشان دهم! سپس همراه آن مرد به خدمت على ع آمد، در حالى كه غذا مى‌خورد هنگامى كه چشم امام ع به عمار افتاد، فرمود بيا، عمار آمد و نشست و با امام ع غذا خورد.

آن مرد سخت در تعجب فرو رفت و با ناباورى به اين صحنه مى‌نگريست، چرا كه عمار به او قول داده بود و قسم خورده بود كه تا به وعده‌اش وفا نكند غذا نخورد، گويى قول و قسم خود را فراموش كرده است. هنگامى كه عمار برخاست و با على ع خدا حافظى كرد، آن مرد رو به او كرده گفت: عجيب است تو سوگند ياد كردى كه غذا نخورى و آب ننوشى و بر زمين ننشينى مگر اينكه" دابة الارض" را به من نشان دهى؟ عمار در جواب گفت:

اريتكها ان كنت تعقل!:" من او را به تو نشان دادم اگر مى‌فهميدى"! [1] نظير همين حديث در تفسير عياشى از" ابو ذر" رحمة اللَّه عليه نقل شده است‌ [2] علامه مجلسى در بحار الانوار با سند معتبرى از امام صادق ع چنين نقل مى‌كند كه على ع در مسجد خوابيده بود، پيامبر ص آنجا آمد، على ع را بيدار كرد و فرمود قم يا دابة اللَّه!:" برخيز اى جنبنده الهى" كسى از ياران عرض كرد اى رسول خدا آيا ما حق داريم يكديگر را بر چنين اسمى بناميم؟

پيامبر فرمود: نه اين نام مخصوص او است، و او است" دابة الارض" كه خداوند در قرآن فرموده: وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ‌ ... سپس فرمود: اى على! در آخر زمان خداوند تو را در بهترين صورت زنده مى‌كند

[1] و [2] مجمع البيان ذيل آيات مورد بحث.