[سوره الفرقان (25): آيات 21 تا 24]

وَ قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلائِكَةُ أَوْ نَرى‌ رَبَّنا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً (21) يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلائِكَةَ لا بُشْرى‌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِينَ وَ يَقُولُونَ حِجْراً مَحْجُوراً (22) وَ قَدِمْنا إِلى‌ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً (23) أَصْحابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِيلاً (24)

ترجمه:

21- و آنها كه اميدى به لقاى ما ندارند (و رستاخيز را انكار مى‌كنند) مى‌گويند: چرا فرشتگان بر ما نازل نمى‌شوند؟ و يا پروردگارمان را با چشم خود نمى‌بينيم؟ آنها در باره خود تكبر ورزيدند و طغيان بزرگى كردند.

22- (آنها به آرزوى خود مى‌رسند) اما روزى كه فرشتگان را مى‌بينند روز بشارت مجرمان نخواهد بود! (بلكه روز مجازات و كيفر آنان است) و مى‌گويند ما را امان دهيد ما را معاف داريد! 23- و ما به سراغ اعمالى كه آنها انجام دادند مى‌رويم و همه را همچون ذرات غبار پراكنده در هوا مى‌كنيم! 24- بهشتيان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر، و استراحتگاهشان نيكوتر است!