[سوره النمل (27): آيات 54 تا 55]

وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (54) أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (55)

ترجمه:

54- و لوط را به ياد آور هنگامى كه به قومش گفت آيا شما به سراغ كار بسيار قبيح مى‌رويد در حالى كه (زشتى و نتايج شوم آن را) مى‌بينيد؟

55- آيا شما بجاى زنان به سراغ مردان از روى شهوت مى‌رويد؟ شما قومى جاهل هستيد.

تفسير: انحراف قوم لوط

بعد از ذكر گوشه‌هايى از زندگى موسى و داود و سليمان و صالح با اقوامشان پنجمين پيامبرى كه در اين سوره به زندگى او اشاره شده است، پيامبر بزرگ خدا حضرت لوط است.

اين چندمين بار است كه قرآن به اين موضوع پرداخته و قبلا در سوره" حجر" و" هود" و" شعراء" و" اعراف" مطالبى در اين زمينه آمده است:

اين تكرار و مشابه آن به خاطر اين است كه قرآن يك كتاب تاريخى نيست كه يك بار يك حادثه را كلا بيان كرده و ديگر به سراغ آن نرود، بلكه يك كتاب تربيت و انسانسازى است، و مى‌دانيم در مسائل تربيتى گاه شرائط ايجاب مى‌كند كه يك حادثه را بارها و بارها ياد آور شوند، از زواياى مختلف به آن بنگرند و در جهات گوناگون نتيجه‌گيرى كنند.