است همه در اين مفهوم جامع جمع باشد.

درست است كه آنها آفتاب‌پرست بودند، ولى مى‌دانيم بسيارى از بت پرستان نيز به" اللَّه" اعتقاد داشتند و او را" رب الارباب" مى‌ناميدند و تعظيم و احترام او را مهم مى‌شمردند.

(إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌).

جالب اينكه: مضمون اين نامه در واقع سه جمله بيش نبود:

يك جمله نام خدا و بيان وصف رحمانيت و رحيميت او.

جمله دوم توصيه به كنترل هواى نفس و ترك برترى جويى كه سرچشمه بسيارى از مفاسد فردى و اجتماعى است.

و سوم تسليم در برابر حق شدن!.

و اگر دقت كنيم چيز ديگرى وجود نداشت كه نياز به ذكر داشته باشد.

[1] جمله" أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَ‌" ممكن است مجموعا بدل" كتاب" و بيان محتواى آن باشد، و ممكن است" ان" در اينجا به معنى" اى" و براى تفسير بوده باشد، اين احتمال نيز وجود دارد كه متعلق به جمله محذوفى باشد مانند" اوصيكم" باشد.