تفسير: سليمان در وادى مورچگان!

از آيات اين سوره، و همچنين از آيات سوره سبا به خوبى استفاده مى‌شود كه داستان حكومت حضرت سليمان جنبه عادى نداشت، بلكه توأم با خارق عادات و معجزات مختلفى بود كه قسمتى از آن (مانند حكومت سليمان بر جن و پرندگان و درك كلام مورچگان، و گفتگوى با هدهد) در اين سوره، و بخشى ديگر از آن در سوره سبا آمده است.

در حقيقت خداوند قدرت خود را در ظاهر ساختن اين حكومت عظيم و قوايى كه مسخر آن بود نشان داد، و مى‌دانيم از نظر يك فرد موحد، اين امور در برابر قدرت خداوند سهل و ساده و آسان است.

در آيات مورد بحث نخست مى‌گويد:" لشكريان سليمان از جن و انس و پرندگان نزد او جمع شدند" (وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ).

جمعيت لشكريانش به قدرى زياد بود كه براى نظم سپاه" دستور داده مى‌شد كه صفوف اول را متوقف كنند و صفوف آخر را حركت دهند تا همه به هم برسند" (فَهُمْ يُوزَعُونَ‌).

" يوزعون" از ماده" وزع" (بر وزن جمع) به معنى بازداشتن است، اين تعبير هر گاه در مورد لشكر به كار رود به اين معنى است كه اول لشكر آن را نگاه دارند تا آخر لشكر به آن ملحق گردد و از پراكندگى و تشتت آنها جلو- گيرى شود.

واژه" وزع" به معنى حرص و علاقه شديد به چيزى آمده است كه انسان را از امور ديگر بازمى‌دارد.