و هر كس از شما ظلم و ستم كند عذاب شديدى به او مى‌چشانيم!

تفسير: محاكمه معبودان و عابدان گمراه‌

از آنجا كه در آيات گذشته، سخن از سرنوشت مؤمنان و مشركان در قيامت و پاداش و كيفر اين دو گروه بود، آيات مورد بحث همين موضوع را به شكل ديگرى ادامه مى‌دهد و سؤالى را كه خداوند از معبودهاى" مشركان" در قيامت مى‌كند همراه جواب آنها به عنوان يك هشدار بيان مى‌فرمايد:

نخست مى‌گويد:" به ياد آور روزى را كه خداوند همه آنها و معبودهايشان را كه غير از" اللَّه" پرستش مى‌كردند جمع و محشور مى‌كند" (وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ‌).

و از آنها" سؤال مى‌كند: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا خود آنها راه را گم كردند"؟! (فَيَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِي هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ‌).

نه تنها ما آنها را به سوى خود دعوت نكرديم، بلكه ما به ولايت و عبوديت تو معترف بوديم و غير از تو را معبود براى خود و ديگران برنگزيديم! علت انحراف آنها اين بود كه" آنان و پدرانشان را از نعمتها و مواهب دنيا برخوردار نمودى (آنان به جاى اينكه شكر نعمتت را بجا آورند در شهوات و كامجوئيها فرو رفتند) تا ياد تو را فراموش كردند" (وَ لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ).