در اينجا" فخر رازى" سؤالى عنوان كرده و آن اينكه آيا تعبير" علمنا" و" اوتينا" (به ما تعليم داده شده و به ما بخشيده شده) آيا از قبيل كلام متكبران نيست؟

سپس چنين پاسخ مى‌گويد: منظور از ضمير" جمع" در اينجا، خود سليمان و پدرش، يا خود او و معاونانش در حكومت است، و اين معمول است كه هر گاه كسى در رأس تشكيلاتى قرار گيرد با ضمير جمع از خود ياد مى‌كند.

نكته‌ها:

1- رابطه دين و سياست‌

بر خلاف آنچه بعضى از كوته‌بينان مى‌انديشند دين مجموعه‌اى از اندرزها و نصايح و يا مسائل مربوط به زندگى شخصى و خصوصى نيست، دين مجموعه‌اى از قوانين حيات و برنامه فراگيرى است كه تمام زندگى انسانها مخصوصا مسائل اجتماعى را در بر مى‌گيرد.

بعثت انبياء براى" اقامه قسط و عدل" است (سوره حديد آيه 25).

دين براى گسستن زنجيرهاى اسارت انسان و تامين آزادى بشر است (سوره اعراف آيه 157).

دين براى نجات" مستضعفان" از چنگال" ظالمان و ستمگران" و پايان دادن به دوران سلطه آنها است.

و بالآخره دين مجموعه‌اى است از تعليم و تربيت در مسير تزكيه و ساختن انسان كامل (سوره جمعه آيه 2).

بديهى است اين هدفهاى بزرگ بدون تشكيل حكومت امكان پذير نيست.

چه كسى مى‌تواند با توصيه‌هاى اخلاقى اقامه قسط و عدل كند، و دست ظالمان را از گريبان مظلومان كوتاه سازد؟