تكيه بر محبت و مهر و عاطفه مى‌شود تا از اين دو معجون مناسبى فراهم گردد.

ظاهر اين است كه ضمير در جمله" عصوك" به بستگان نزديك پيامبر ص باز مى‌گردد، يعنى اگر پس از دعوت آنان به سوى حق در برابر تو تسليم نشدند، و به شرك و مخالفت ادامه دادند، موضع خود را در مقابل آنان مشخص كن، اين پيش بينى قرآن چنان كه در بحث نكات خواهد آمد به وقوع پيوست و همه آنان جز على ع از قبول دعوت پيامبر ص خوددارى كردند، بعضى با سكوت برگزار كردند و بعضى از طريق سخريه و استهزاء مخالفت خود را آشكار ساختند.

اين مخالفتها هرگز تو را دلسرد نكند و كمى دوستان و پيروان در عزم آهنين تو اثر نگذارد، تو تنها نيستى، تكيه‌گاهت خداوندى است شكست ناپذير و بسيار رحيم و مهربان.

همان خداوندى كه توصيف او را به عزيز و رحيم در پايان سرگذشت انبياى پيشين شنيدى.

همان خداوندى كه با قدرتش، ظلم فرعونيان و غرور نمروديان و خودخواهى و كبر قوم نوح و دنياپرستى قوم عاد و هوسبازى قوم لوط را در هم شكست، و اين‌