هدف اين بوده كه تو مردم را انذار كنى و از سرنوشت خطرناكى كه بر اثر انحراف از توحيد دامانشان را مى‌گيرد آگاه سازى، هدف بيان تاريخ گذشتگان به عنوان سرگرمى و داستانسرايى نبوده هدف ايجاد احساس مسئوليت و بيدارى است، هدف تربيت و انسانسازى است.

اين قرآن به زبان عربى فصيح و خالى از هر گونه ابهام نازل شد، تا براى انذار و بيدار ساختن، مخصوصا در آن محيط كه مردمى بسيار بهانه‌جو و لجوج داشت به قدر كافى گويا باشد.

همان زبان عربى كه از كاملترين زبانها، و از پربارترين و غنى‌ترين ادبيات، مايه مى‌گيرد.

توجه به اين نكته لازم است كه يكى از معانى" عربى" همان فصاحت و بلاغت است- قطع نظر از كيفيت لسان- چنان كه راغب در مفردات مى‌گويد: و العربى، الفصيح البين من الكلام:" عربى سخن فصيح و آشكار را مى‌گويند" (اين منظور در" لسان العرب" نيز اين معنى را آورده است).

در اين صورت هدف تكيه روى زبان عرب نيست، بلكه روى صراحت قرآن و روشنايى مفاهيم آن است، آيات آينده نيز اين معنى را تاييد مى‌كند، و در آيه 44 سوره فصلت نيز آمده است: وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ‌:" اگر اين قرآن را گنگ و مبهم نازل مى‌كرديم مى‌گفتند چرا آياتش روشن و مشروح بيان نشده است" در اينجا اعجمى به معنى كلام غير فصيح است.