و باز به اينها قناعت نكردند و سرانجام با يك نتيجه‌گيرى غلط او را متهم به جنون ساختند چنان كه در پايان همين آيه مى‌خوانيم:" و ستمگران گفتند اى مردمى كه به او ايمان آورده‌ايد شما تنها از يك انسان مجنون و كسى كه مورد سحر ساحران قرار گرفته است پيروى مى‌كنيد"! (وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً).

چرا كه آنها معتقد بودند ساحران مى‌توانند در فكر و هوش افراد دخالت كنند و سرمايه عقل را از آنها بگيرند!.

از مجموع آيات فوق چنين استفاده مى‌شود كه آنها در واقع چند ايراد واهى به پيامبر اسلام ص داشتند كه مرحله به مرحله از گفتار خود عقب‌نشينى مى‌كردند.

نخست معتقد بودند اصلا او بايد فرشته باشد، اينكه غذا مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود مسلما فرشته نيست! بعد گفتند: بسيار خوب اگر فرشته نيست لا اقل فرشته‌اى به عنوان معاونت همراه او از سوى خدا اعزام گردد.

باز هم از اين هم تنزل كردند و گفتند به فرض كه پيامبر خدا بشر باشد بايد گنجى از آسمان به سوى او انداخته شود!، تا دليل بر اين باشد كه او مورد توجه خدا است! و در آخرين مرحله گفتند: به فرض كه هيچيك از اينها را نداشته باشد لا اقل بايد آدم فقيرى نباشد، مانند يك كشاورز مرفه، باغى در اختيارش باشد كه از آن زندگى خود را تامين كند! اما متاسفانه او فاقد همه اينها است و باز هم مى‌گويد پيغمبرم!! و در پايان نتيجه‌گيرى كردند كه اين ادعاى بزرگ او در چنين شرائطى دليل بر آن است كه عقل سالمى ندارد!