بهشتى كه نعمتهاى معنوى و مادى در آن موج مى‌زند، نعمتهايى كه نه زوالى دارد، و نه ملالى، نعمتهايى كه براى ما زندانيان جهان دنيا حتى قابل درك نيست نه از مغزهايمان گذشته و نه چشمهايمان ديده و نه گوشهايمان شنيده است!.

سابقا گفته‌ايم تعبير به" ارث" در مورد بهشت يا به خاطر آنست كه ارث به معنى دستيابى به نعمتى است بى رنج و تعب و مسلما آن همه نعمتهاى بهشتى در برابر طاعات ناچيز ما موهبتى بى رنج و تعب است، و يا به خاطر آنست كه طبق روايات هر انسانى خانه‌اى در بهشت و خانه‌اى در دوزخ دارد هنگامى كه دوزخى شود خانه بهشتيش به ديگران مى‌رسد.

اين وعده را ابراهيم طبق صريح آيه 114 سوره توبه" وَ ما كانَ اسْتِغْفارُ إِبْراهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَها إِيَّاهُ‌" قبلا به او داده بود و هدفش اين بود كه از اين طريق بتواند در قلب او نفوذ كند، و او را به سوى ايمان بكشاند، لذا به او چنين قولى داد و به اين قول نيز عمل كرد، و طبق روايتى از ابن عباس نقل شده كرارا براى" آزر" استغفار نمود، اما هنگامى كه" آزر" در حال كفر از دنيا رفت و دشمنى او در برابر آئين حق مسلم شد ابراهيم استغفار را قطع كرد