اما اين نسبت ناروا در روح بلند موسى ع اثرى نگذاشت و هم چنان خط اصلى توحيد را از طريق آثار خدا در پهنه آفرينش، در آفاق و انفس، ادامه داد و" گفت: او پروردگار مشرق و مغرب و آنچه در ميان اين دو است مى‌باشد اگر شما عقل و انديشه خود را به كار مى‌گرفتيد" (قالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ‌).

اگر تو در محدوده كوچكى به نام مصر، يك حكومت ظاهرى دارى، حكومت واقعى پروردگار من تمام شرق و غرب جهان و هر چه ميان آنها است در بر گرفته، و آثارش در همه جا در جبين موجودات مى‌درخشد، اصولا همين طلوع و غروب خورشيد در خاور و باختر، و نظامى كه بر آن حاكم است، خود نشانه‌اى از عظمت او است، اما عيب كار اينجا است كه شما تعقل نمى‌كنيد و اصلا عادت به انديشيدن نداريد (توجه داشته باشيد كه جمله‌ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ‌ اشاره به همين است كه شما اگر برنامه تعقل در گذشته و حال در زندگانيتان بود اين حقيقت را درك مى‌كرديد).

در واقع موسى ع نسبت جنون را به طرز زيبايى پاسخ گفت كه من ديوانه نيستم، ديوانه و بى عقل كسى است كه اين همه آثار پروردگار را نمى‌بيند، و اين همه نقش عجب كه بر در و ديوار وجود است هر كه فكرت نكند نقش بود بر ديوار! درست است كه موسى ع نخستين بار اشاره به تدبير آسمانها و زمين كرد ولى از آنجا كه آسمان بسيار بالا است و زمين، بسيار اسرارآميز، لذا در آخرين مرحله انگشت روى نقطه‌اى گذاشت كه هيچكس را ياراى انكار آن نيست، و انسان همه روز با آن سر و كار دارد، و آن نظام طلوع و غروب آفتاب و برنامه دقيقى كه در آن وجود دارد، و احدى نمى‌تواند ادعا كند من تنظيم كننده آنم.

تعبير به" ما بَيْنَهُما" (آنچه ميان اين دو است) اشاره به وحدت و ارتباط در ميان شرق و غرب است همانگونه كه اين تعبير در مورد آسمانها و زمين نيز چنين بود، و در مورد رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ‌ نيز ارتباط و وحدت نسلها را