تفسير: آغاز رسالت موسى (ع)

گفتيم در اين سوره سرگذشت هفت تن از پيامبران بزرگ به عنوان درس آموزنده‌اى براى عموم مسلمانان مخصوصا مسلمانان نخستين بيان شده است.

نخست از موسى ع شروع مى‌كند و بخشهاى مختلفى از زندگى او و درگيريش را با فرعونيان تا هنگام غرق اين قوم ظالم و ستمگر شرح مى‌دهد.

تا كنون در سوره‌هاى متعددى از قرآن (سوره بقره و مائده و اعراف و يونس و اسراء و طه) سخن از بنى اسرائيل و موسى و فرعونيان به ميان آمده و در بعضى از سوره‌هاى بعد نيز در اين باره بحثهايى مى‌آيد.

اين بحثها گرچه بظاهر مكرر است، اما دقت در آنها نشان مى‌دهد كه در هر مورد روى بخش خاصى از اين سرگذشت پر ماجرا، و براى هدف مخصوصى، تكيه شده است.

فى المثل آيات مورد بحث هنگامى نازل شد كه مسلمانان سخت در اقليت قرار داشتند و دشمنان آنها بسيار قوى و نيرومند، به گونه‌اى كه هيچگونه موازنه قدرت در ميان آنها نبود، در اينجا لازم است خداوند سرگذشتهاى مشابهى را از اقوام پيشين بيان كند تا بدانند اين قدرت عظيم دشمن و ضعف ظاهرى آنها هرگز سبب شكست نخواهد شد، تا روحيه آنها قوى گردد و بر استقامت و پافشارى خود بيفزايند، و جالب اينكه: بعد از سرگذشت هر يك از اين پيامبران هفتگانه جمله" وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ‌"" اكثر آنها ايمان نياوردند و پروردگار تو توانا و رحيم است" تكرار شده، درست همان عبارتى كه در آغاز همين سوره در مورد پيامبر اسلام ص خوانديم، اين هماهنگى شاهد زنده‌اى بر اين حقيقت است كه ذكر اين بخش از داستانهاى انبياء به خاطر شرائط