[سوره الفرقان (25): آيه 77]

قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزاماً (77)

ترجمه:

77- بگو پروردگار من براى شما ارجى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد، شما (آيات خدا و پيامبران را) تكذيب كرديد و دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد.

تفسير: اگر دعاى شما نبود ارزشى نداشتيد!

اين آيه كه آخرين آيه سوره فرقان است در حقيقت نتيجه‌اى است براى تمام سوره، و هم براى بحثهايى كه در زمينه اوصاف" عباد الرحمن" در آيات گذشته آمده است، روى سخن را به پيامبر ص كرده مى‌گويد:" بگو پروردگار من براى شما ارج و وزنى نيست اگر دعاى شما نباشد" (قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ‌).

" يعبؤا" از ماده" عبا" (بر وزن عبد) به معنى سنگينى است، بنا بر اين جمله لا يعبأ يعنى وزنى قائل نيست، و به تعبير ديگر اعتنايى نمى‌كند.

گرچه درباره معنى دعا در اينجا احتمالات زيادى داده شده ولى ريشه همه تقريبا به يك اصل بازمى‌گردد.

بعضى گفته‌اند دعا به همان معنى دعا كردن معروف است.

بعضى ديگر آن را به معنى ايمان، و بعضى به معنى عبادت و توحيد، و بعضى به معنى شكر، و بعضى به معنى خواندن خدا در سختيها و شدائد، تفسير كرده‌اند اما ريشه همه اينها همان ايمان و توجه به پروردگار است.