مساله تربيت فرزند و راهنمايى همسر، و وظيفه پدران و مادران در برابر كودكان خود از مهمترين مسائلى است كه قرآن روى آن تكيه كرده و به خواست خدا شرح آن را ذيل آيه 6 سوره تحريم بيان خواهيم كرد.

و بالآخره دوازدهمين وصف برجسته اين بندگان خالص خدا كه از يك نظر مهمترين اين اوصاف است اينكه آنها هرگز به اين قانع نيستند كه خود راه حق را بسپرند بلكه همتشان آن چنان والا است كه مى‌خواهند امام و پيشواى جمعيت مؤمنان باشند و ديگران را نيز به اين راه دعوت كنند.

آنها چون زاهدان گوشه‌گير و منزوى، تنها گليم خويش را از آب بيرون نمى‌كشند، بلكه سعيشان اين است كه بگيرند غريق را! لذا در پايان آيه مى‌فرمايد: آنها كسانى هستند كه مى‌گويند:" پروردگارا ما را امام و پيشواى پرهيزگاران قرار ده" (وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً).

باز توجه به اين نكته لازم است كه آنها فقط دعا نمى‌كنند كه تكيه بر جاى بزرگان به گزاف زنند بلكه اسباب بزرگى و امامت را آن چنان فراهم مى‌كنند كه صفات شايسته يك پيشواى راستين در آنها جمع باشد، و اين كارى است بسيار مشكل با شرائطى سخت و سنگين.

حتما فراموش نكرده‌ايم كه اين آيات صفات همه مؤمنان را بيان نمى‌كند بلكه اوصاف گروه ممتاز مؤمنان را كه در صف مقدم قرار دارند تحت عنوان" عباد الرحمن" شرح مى‌دهد، آرى آنها بندگان خاص رحمانند، و همانگونه كه رحمت عام خدا همگان را فرا مى‌گيرد، رحمت اين بندگان خدا نيز از جهاتى عام است، علم و فكر و بيان و قلم و مال و قدرتشان پيوسته در مسير هدايت خلق خدا كار مى‌كند.

آنها الگوها و اسوه‌هاى جامعه انسانى هستند.

آنها سرمشقهايى براى پرهيزگاران محسوب مى‌شوند.