75- آنها هستند كه درجات عالى بهشت در برابر شكيبايى‌شان به آنان پاداش داده مى‌شود.

و در آن با تحيت و سلام روبرو مى‌شوند.

76- جاودانه در آن خواهند ماند، چه قرارگاه خوب و چه محل اقامت جالبى!

تفسير: پاداش عباد الرحمن (بندگان ويژه خدا)

در تعقيب آيات گذشته كه بخشى از ويژگيهاى" عباد الرحمن" را بازگو كرد آيات مورد بحث بقيه اين اوصاف را شرح مى‌دهد.

نهمين صفت برجسته آنان احترام و حفظ حقوق ديگران است" آنها كسانى هستند كه هرگز شهادت به باطل نمى‌دهند" (وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ).

مفسران بزرگ اين آيه را دو گونه تفسير كرده‌اند:

بعضى همانگونه كه در بالا گفتيم، شهادت" زور" را به معنى" شهادت به باطل" دانسته، زيرا" زور" در لغت به معنى تمايل و انحراف است، و از آنجا كه دروغ و باطل و ظلم از امور انحرافى است، به آن" زور" گفته مى‌شود.

اين تعبير (شهادت زور) در كتاب شهادات در فقه ما به همين عنوان مطرح است، و در روايات متعددى نيز از آن نهى شده، هر چند در آن روايات، استدلالى به آيه فوق نديديم.

تفسير ديگر اينكه: منظور از" شهود" همان" حضور" است، يعنى بندگان خاص خداوند در مجالس باطل، حضور پيدا نمى‌كنند.

و در بعضى از روايات كه از طرق ائمه اهل بيت ع رسيده است به مجلس" غناء" تفسير شده، همان مجالسى كه در آنها خوانندگى لهوى توأم با نواختن آلات موسيقى يا بدون آن انجام مى‌گيرد.

بدون شك منظور از اين گونه روايات اين نيست كه مفهوم وسيع" زور" را محدود به" غنا" كند بلكه غنا يكى از مصاديق روشن آن است، و ساير مجالس‌