در بسيارى از آيات قرآن مىخوانيم كه پيامبران الهى با صراحت اين حقيقت را
بيان مىكردند كه ما هيچ اجر و پاداشى از هيچ كس نمىطلبيم بلكه اجر ما تنها بر
خداوند بزرگ است.
آيات 109 و 127 و 145 و 164 و 180 سوره شعراء، همچنين آيات 29 و 51 سوره هود،
و آيه 72 سوره يونس، و 47 سبا، بر اين معنى دلالت دارد بدون شك اين عدم مطالبه اجر
هر گونه اتهامى را از پيامبران راستين دفع مىكند، بعلاوه مىتوانند با آزادى كامل
به كار خود ادامه دهند و قفل و بندهايى كه بر اثر رابطه مادى ممكن است بر زبان
آنها گذاشته شود از بين مىرود.
اما جالب اينكه در مورد پيامبر اسلام سه تعبير مختلف ديده مىشود:
1- تعبيرى كه در آيات فوق آمده كه مىگويد:" اجر و پاداش من تنها اين است
كه شما هدايت شويد"! اين تعبيرى است فوق العاده پر معنى و جذاب.
2- تعبيرى كه در آيه 23 سوره شورى آمده است" قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا
الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى":"
من از شما پاداشى نمىطلبم جز دوستى بستگانم"! 3- تعبيرى كه در آيه 47 سوره
سبا آمده است (قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ
لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ): بگو پاداشى را كه از شما خواستم تنها به سود شما است اجر و پاداش من تنها
بر خداوند مىباشد.
[1] طبق اين تفسير" با"
در" به" زائده است، اما طبق تفاسير ديگر با به معنى" عن"
مىباشد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 137