وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ‌:" از كسى كه قلب او را غافل از ياد خود كرده‌ايم و پيرو هواى خويش است اطاعت مكن" (كهف آيه 28).

از سوى ديگر هواپرستى سرچشمه كفر و بى ايمانى است، چنان كه قرآن گويد: فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنْها مَنْ لا يُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ‌:" تو را از ايمان به قيامت باز ندارد كسى كه ايمان به آن ندارد و پيرو هواى خويش است" (طه آيه 16).

از سوى سوم هواپرستى بدترين گمراهى است، قرآن مى‌گويد: وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَيْرِ هُدىً مِنَ اللَّهِ‌:" چه كسى گمراهتر است از آن كس كه از هواى نفس خويش پيروى مى‌كند و هدايت الهى نيافته است" (قصص آيه 50).

از سوى چهارم هواپرستى نقطه مقابل حق‌طلبى است و انسان را از راه خدا بيرون مى‌برد، چنان كه در قرآن مى‌خوانيم: فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌:" در ميان مردم به حق داورى كن و پيرو هوى مباش كه تو را از راه خدا گمراه مى‌كند" (ص آيه 26).

از سوى پنجم هواپرستى مانع عدالت و دادگرى است، چنان كه در قرآن مى‌خوانيم: فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوى‌ أَنْ تَعْدِلُوا:" پيروى هوى مانع اجراى عدالت شما نگردد" (نساء- 135).

بالآخره اگر نظام آسمان و زمين بر محور هوى و هوس مردم بگردد فساد سرتاسر پهنه هستى را خواهد گرفت: وَ لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْواءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَ‌:" اگر حق از هوى و هوس آنها پيروى كند آسمانها و زمين و تمام كسانى كه در آنها هستند فاسد مى‌شوند" (مؤمنون آيه 71).

در روايات اسلامى نيز تعبيرات تكان دهنده‌اى در اين زمينه به چشم مى‌خورد:

در روايتى از على ع مى‌خوانيم:

الشقى من انخدع لهواه و غروره‌

: