نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 94
تفسير:
تعظيم شعائر الهى نشانه تقواى دلها است
از آنجا كه
در آخرين آيات بحث گذشته تاكيد روى مساله توحيد و اجتناب از هر گونه بت و بت پرستى
شده بود، آيات مورد بحث نيز همين مساله مهم را دنبال كرده مىگويد:
" مراسم
حج و گفتن لبيك را در حالى انجام دهيد كه قصد و برنامه شما خالص براى خدا باشد، و
هيچگونه شركى در آن راه نيابد" (حُنَفاءَ لِلَّهِ غَيْرَ
مُشْرِكِينَ بِهِ) [1]"
حنفاء" جمع" حنيف" به معنى كسى است كه از گمراهى و انحراف به
استقامت و اعتدال تمايل پيدا كند، و به تعبير ديگر بر صراط مستقيم گام بر دارد (زيرا"
حنف"- بر وزن صدف- به معنى تمايل است، و تمايل از هر گونه انحراف نتيجهاش
قرار گرفتن بر صراط مستقيم است).
و به اين
ترتيب آيه فوق مساله اخلاص و قصد قربت را به عنوان محرك اصلى در حج و عبادات به
طور كلى يادآور مىشود، چرا كه روح عبادت همان اخلاص است و اخلاص در صورتى است كه
هيچگونه انگيزه غير خدايى و شرك در آن نباشد.
در حديثى از
امام باقر ع مىخوانيم در پاسخ سؤال از تفسير" حنيف" فرمود:
هى الفطرة
الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها، لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ
قال فطرهم اللَّه على المعرفة:
" حنيف
آن فطرت الهى است كه مردم را بر آن آفريده و دگرگونى در آفرينش خدا نيست سپس
فرمود: خدا توحيد را در سرشت انسانها قرار داده است" [2]
[1]" حنفاء" و" غير مشركين"
هر دو حال هستند از براى ضمير" فاجتنبوا" و" اجتنبوا" در آيه
قبل.