فِيهِ وَ الْبادِ).

" و هر كس بخواهد در اين سرزمين از طريق حق منحرف گردد، دست به ظلم و ستم بيالايد ما از عذاب دردناك به او مى‌چشانيم" (وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ‌).

در واقع اين گروه از كافران علاوه بر انكار حق، مرتكب سه جنايت بزرگ شده‌اند:

1- جلوگيرى از راه خدا و ايمان و طاعت او 2- جلوگيرى از عبادت كنندگان و زوار خانه خدا و قرار دادن امتيازى براى خود 3- در اين سرزمين مقدس دست به ظلم و گناه و الحاد مى‌زنند.

خداوند اين گروه را كه مستحق عذاب اليمند كيفر مى‌دهد.

نكته‌ها:

1- در اين آيه،" كفر" اين گروه به صورت" فعل ماضى"، و" جلوگيرى از طريق خدا" به صورت" فعل مضارع" آمده است، اشاره به اينكه كفر آنها قديمى است و اما تلاش و كوشششان براى گمراه ساختن مردم، هميشگى و مستمر است، به تعبير ديگر جمله اول از اعتقاد باطل آنها كه يك امر ثابت است سخن مى‌گويد، و جمله دوم از عمل آنها كه تكرار" صد عن سبيل اللَّه" است.

[منظور از" صد عن سبيل اللَّه" چيست‌]

2- منظور از" صد عن سبيل اللَّه"، هر گونه تلاش و كوشش براى جلوگيرى مردم از ايمان و اعمال صالح است، و تمام برنامه‌هاى تبليغاتى و عملى كه در جهت تخريب اعتقادات و انحراف آنها از راههاى صحيح و اعمال پاك انجام مى‌گيرد در اين مفهوم وسيع جمع است.

همه مردم در اين مركز عبادت يكسانند