فياكل بغير اذنه:

" به خدا قسم منظور اين است كه انسان داخل خانه برادرش مى‌شود و بدون اجازه غذا مى‌خورد" [1] روايات متعدد ديگرى نيز به همين مضمون نقل شده كه در آنها آمده است اذن گرفتن در اين موارد شرط نيست (البته اختلافى در ميان فقهاء نيست كه با نهى صريح يا علم به كراهت جايز نيست و آيه از آن انصراف دارد).

در مورد" عدم افساد" (و عدم اسراف) نيز در بعضى از روايات تصريح شده است‌ [2] تنها چيزى كه در اينجا باقى مى‌ماند اين است كه روايتى كه در همين باب وارد شده مى‌خوانيم: تنها از مواد غذايى خاصى مى‌توان استفاده كرد نه هر غذايى ولى از آنجا كه اين روايت مورد اعراض فقهاء است، سند آن معتبر نخواهد بود.

بعضى ديگر از فقهاء طعامهاى نفيس و عالى كه صاحب‌خانه احيانا براى خود يا مهمان محترمى و يا مواقع خاصى ذخيره كرده است استثناء كرده‌اند، و اين استثناء به حكم انصراف آيه از اين صورت بعيد به نظر نمى‌رسد [3]

2- فلسفه اين حكم اسلامى‌

ممكن است اين حكم اسلامى در مقايسه با احكام شديد و محكمى كه در تحريم غصب در برنامه‌هاى اسلامى آمده سؤال‌انگيز باشد كه چگونه اسلام با آن همه دقت و سخت‌گيرى كه در مساله تصرف در اموال ديگران نموده چنين امرى را مجاز شمرده است؟!

[1] وسائل الشيعه جلد 16 صفحه 434 كتاب اطعمه و اشربه ابواب آداب المائده باب 24 حديث 1.

[2] همان مدرك حديث 4.

[3] براى توضيح بيشتر به جواهر الكلام جلد 36 صفحه 406 (كتاب الاطعمة و الاشربه) مراجعه فرمائيد.