روشن است كه با اين دو قيد مفاسد كشف حجاب در مورد آنان وجود نخواهد داشت و به همين دليل اسلام اين حكم را از آنان برداشته است.

اين نكته نيز روشن است كه منظور برهنه شدن و بيرون آوردن همه لباسها نيست بلكه تنها كنار گذاشتن لباسهاى رو است كه بعضى روايات از آن تعبير به چادر و روسرى كرده است (الجلباب و الخمار).

در حديثى از امام صادق ع در ذيل همين آيه مى‌خوانيم كه فرمود:

الخمار و الجلباب، قلت بين يدى من كان؟ قال: بين يدى من كان غير متبرجة بزينة:

" منظور روسرى و چادر است، راوى مى‌گويد از امام پرسيدم: در برابر هر كس كه باشد؟ فرمود: در برابر هر كس باشد، اما خود آرايى و زينت نكند" [1] روايات ديگرى نيز به همين مضمون يا نزديك به آن از ائمه اهل بيت ع نقل شده است‌ [2] در پايان آيه اضافه مى‌كند كه با همه احوال" اگر آنها تعفف كنند و خويشتن را بپوشانند براى آنها بهتر است" (وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَ‌).

چرا كه از نظر اسلام هر قدر زن جانب عفاف و حجاب را رعايت كند پسنديده‌تر و به تقوا و پاكى نزديكتر است.

و از آنجا كه ممكن است بعضى از زنان سالخورده از اين آزادى حساب شده و مشروع سوء استفاده كنند، و احيانا با مردان به گفتگوهاى نامناسب بپردازند و يا طرفين در دل افكار آلوده‌اى داشته باشند در آخر آيه به عنوان يك اخطار مى‌فرمايد:" خداوند شنوا و دانا است" (وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌).

آنچه را مى‌گوئيد مى‌شنود و آنچه را در دل داريد و يا در سر مى‌پرورانيد

[1] وسائل الشيعه جلد 14 كتاب النكاح صفحه 147 باب 110.

[2] براى توضيح بيشتر به مدرك سابق مراجعه شود.