ذكر اين نكته نيز لازم است كه جمله‌ كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌ اشاره به بزرگسالان است كه در همه حال به هنگام وارد شدن در اطاق موظف به اجازه گرفتن از پدران و مادران بودند، در اين آيه افرادى را كه تازه به حد بلوغ رسيده‌اند همرديف بزرگسالان قرار داده كه موظف به استيذان بودند.

در پايان آيه براى تاكيد و توجه بيشتر مى‌فرمايد:" اين گونه خداوند آياتش را براى شما تبيين مى‌كند و خداوند عالم و حكيم است" (كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ‌).

اين همان تعبيرى است كه در ذيل آيه قبل بود بدون هيچگونه تغيير، جز اينكه در آن آيه" الآيات" بود و در اينجا" آياته" كه از نظر معنى تفاوت چندانى ندارد.

البته پيرامون خصوصيات اين حكم و همچنين فلسفه آن در" نكات" بحث خواهيم كرد.

در واقع براى اين استثناء دو شرط وجود دارد:

نخست اينكه به سن و سالى برسند كه معمولا اميدى به ازدواج ندارند، و به تعبير ديگر جاذبه جنسى را كاملا از دست داده‌اند.

ديگر اينكه در حال بر داشتن حجاب خود را زينت ننمايند.