21- و براى آنها گرزهايى از آهن است.

22- هر گاه بخواهند از غم و اندوه‌هاى دوزخ خارج شوند آنها را به آن باز مى‌گردانند و (به آنها گفته مى‌شود) بچشيد عذاب سوزان را! 23- خداوند كسانى را كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام داده‌اند در باغهايى از بهشت وارد مى‌كند كه از زير درختانش نهرها جارى است، آنها با دستبندهايى از طلا و مرواريد زينت مى‌شوند و لباسهايشان در آنجا از حرير است.

24- آنها به سوى سخنان پاكيزه هدايت مى‌شوند و به راه خداوند شايسته ستايش راهنمايى مى‌گردند.

شان نزول:

جمعى از مفسران شيعه و اهل تسنن شان نزولى براى نخستين آيه از آيات فوق نقل كرده‌اند كه فشرده‌اش اين است:" روز جنگ بدر، سه نفر از مسلمانان (على ع و حمزه، و عبيدة بن حارث بن عبد المطلب) به ميدان نبرد آمدند و به ترتيب" وليد بن عتبه" و" عتبة بن ربيعه" و" شيبة بن ربيعه" را از پاى در آوردند، آيه فوق نازل شد و سرنوشت اين مبارزان را بيان كرد.

و نيز نقل كرده‌اند كه" ابو ذر" سوگند ياد مى‌كرد كه اين آيه در باره مردان فوق نازل شده‌ [1] ولى همان گونه كه بارها گفته‌ايم وجودشان نزول خاص هرگز مانع عموميت مفهوم آيه نمى‌شود.

تفسير: دو گروه متخاصم در برابر هم!

در آيات گذشته به گروه مؤمنان و طوائف مختلفى از كفار اشاره شده بود،

[1] اين شان نزول را طبرسى در" مجمع البيان" و فخر رازى در" تفسير كبير" و آلوسى در" روح المعانى" و سيوطى در" اسباب النزول" و قرطبى در تفسير خود آورده‌اند.