و با اينكه اصل همه آنها به آب باز مى‌گردد با اين حال خلقتهاى بسيار متفاوت و شگفت‌انگيزى دارند:" گروهى از آنها بر شكم خود راه مى‌روند" (خزندگان) (فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ بَطْنِهِ‌).

" و گروهى بر روى دو پا راه مى‌روند" (انسانها و پرندگان) (وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ رِجْلَيْنِ‌).

" و گروهى بر روى چهار پا راه مى‌روند" (چهارپايان) (وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ أَرْبَعٍ‌).

تازه منحصر به اينها نيست و حيات چهره‌هاى فوق العاده متنوع دارد اعم از موجوداتى كه در دريا زندگى مى‌كنند و يا حشرات كه هزاران نوع دارند و هزاران صورت لذا در پايان آيه مى‌فرمايد:" خداوند هر چه را اراده كند مى‌آفريند" (يَخْلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ).

" چرا كه خدا بر همه چيز توانا است" (إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ).

نكته‌ها:

1- منظور از" ماء" در اينجا چيست؟

در اينكه كلمه" ماء" (آب) در آيه مورد بحث اشاره به چه آبى است در ميان مفسران گفتگو است، و در واقع سه تفسير براى آن ذكر شده.

1- منظور آب نطفه است، بسيارى از مفسران اين تفسير را انتخاب كرده‌اند، و در بعضى از روايات نيز به آن اشاره شده است.

مشكلى كه در اين تفسير وجود دارد اين است كه همه جنبندگان از آب نطفه به وجود نمى‌آيند، زيرا حيوانات تك سلولى و بعضى ديگر از حيوانات كه مصداق جنبنده (دابه) هستند، از طريق تقسيم سلولها به وجود مى‌آيند نه از نطفه مگر اينكه گفته شود حكم بالا جنبه نوعى دارد نه عمومى.