در اينجا تحليل ديگرى از بعضى از نويسندگان مى‌خوانيم كه خلاصه آن چنين است:

" در آيات مورد بحث ابرهاى بلند صريحا به كوه‌هايى از يخ اشاره مى‌كند و يا به تعبير ديگر كوه‌هايى كه در آن نوعى از يخ وجود دارد و اين بسيار جالب است، زيرا بعد از اختراع هواپيما و امكان پروازهاى بلند كه ديد دانش بشر را وسعت بخشيد، دانشمندان به ابرهايى متشكل و مستور از سوزنهاى يخ رسيدند كه درست عنوان كوه‌هايى از يخ بر آنها صادق است، و باز هم عجيب است كه يكى از دانشمندان شوروى در تشريح ابرهاى رگبارى طوفانى، چندين بار از آنها به عنوان" كوه‌هاى ابر" يا" كوه‌هايى از برف" ياد كرده است، و به اين ترتيب روشن مى‌شود كه براستى در آسمان كوه‌هايى از يخ وجود دارد [1]

در آيه بعد به يكى ديگر از آيات خلقت و نشانه‌هاى عظمت پروردگار كه همان خلقت شب و روز و ويژگيهاى آنها است اشاره كرده مى‌فرمايد:" خداوند شب و روز را دگرگون مى‌سازد، و در اين، عبرتى است براى صاحبان بصيرت" (يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ إِنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصارِ).

در اينكه اين دگرگونى از چه نظر است چند تفسير ذكر كرده‌اند:

بعضى آن را به معنى آمد و شد شب و روز گرفته‌اند كه يكى مى‌آيد و ديگرى را محو مى‌كند.

[1] باد و باران در قرآن صفحه 140 و 141 (براى توضيح بيشتر به كتاب مزبور مراجعه فرمائيد).